Wat is de eerste musical die je hebt gezien?
‘’Dat was The Phantom of the Opera in het Circustheater. Daarvoor zag ik wel al muziektheatervoorstellingen voor kinderen, maar mijn eerste grote musical was The Phantom.’’

Wat is je favoriete musical?
‘’Sweeney Todd.’’

Wat is je favoriete musicalnummer?
‘’’Send in the Clowns’ uit A Little Night Music van Stephen Sondheim.’’

Wat is je droomrol?
‘’Mrs. Lovett in Sweeney Todd en/of Eliza Doolitte in My Fair Lady.’’

Wat had je gedaan als je niet in het musicalvak terecht was gekomen?
“Vroeger wilde ik altijd juffrouw van de frietjeswinkel worden, haha! Daarna heb ik er nooit meer echt over nagedacht eigenlijk. Waarschijnlijk was ik filosofie gaan studeren. Al stond ik voordat ik naar het conservatorium ging, ingeschreven bij Theaterwetenschap.”

Wat zou je kiezen: zingen, dansen of acteren?
“Als ik écht moet kiezen: zingen. Dat is altijd mijn emotionele uitlaatklep geweest.”

Zou je ruilen met het leven van Nessarose uit Wicked of opgroeien als Zuster Marie Roberta uit Sister Act?
“Nessarose. Ze sterft dan wel jong, maar ik denk niet dat je mij in een klooster moet laten opgroeien… Er moet toch wel iets meer reuring in het leven zijn.”

Zou je de rest van je leven in het ensemble spelen of één keer de hoofdrol van je dromen vertolken?
“Eén keer de hoofdrol van mijn dromen.”

Wat zou je kiezen: alles wat je zegt moet rijmen of je moet voortaan alles zingen?
“Alles voortaan moeten zingen. Voor rijmen moet je te veel nadenken.”

Liever zelf je tekst vergeten of op het podium staan met iemand die zijn tekst vergeet?
“Dan toch iemand anders… Wanneer iemand anders zijn of haar tekst vergeet, kan ik het hopelijk nog oplossen. Ik ben zelf ook nog nooit écht mijn tekst vergeten. In het nummer ‘Onbekend Bestaan’ uit Sister Act heb ik wel eens gehad dat ik zo’n telkens terugkerend zinnetje niet meer wist. Het was al voorstelling tweehonderdtachtig of zo, maar ik wist het gewoon echt niet meer! Het ging om de zin: ‘’Voor altijd een wil van een onbekend bestaan”. Deze kwam telkens terug in het nummer, maar elke keer nét iets anders. Ik heb toen maar gewoon de hele tijd hetzelfde gezongen. Het publiek merkt het waarschijnlijk niet eens, maar voor jezelf is het vreselijk op dat moment. 

Soms dreigt te gebeuren dat je je tekst niet meer weet, maar ik los het dan vaak op door er juist niet over na te denken. Dan lost je spiergeheugen het vaak vanzelf voor je op. Als je gaat nadenken, lukt het sowieso niet. Wanneer je het los laat en gewoon laat komen, komt het meestal goed.”

Tot slot, 28 februari kom je twee Musical 2.0-workshops geven in Theaterstudio Amsterdam. Wat hoop je de leerlingen mee te geven?
“Ontspannen. Iedereen heeft altijd de neiging te veel te willen doen, waardoor je voorbij gaat aan hetgeen waar het eigenlijk om gaat. De kunst is, wanneer je op het toneel staat, om te ontspannen. Dat is misschien wel het moeilijkste wat er is. Je blijft altijd het gevoel houden dat je iets moét doen en iets moét overbrengen. Daardoor krijg je veel te veel spanning op je lichaam en dat werkt averechts.”

Van wie zou jij graag meer te weten willen komen middels een Q&A? Of heb jij zelf onbeantwoorde vragen? Laat het ons weten via social media!

Lees ook het uitgebreide interview met Christanne hier!

Facebook: http://www.facebook.com/Musical20
Instagram: http://www.instagram.com/musical2.0/
Twitter: http://twitter.com/musical_20/